Kan jij respectvol naar je lichaam kijken?

Liefdevol en mild naar mijn lichaam kijken was lange tijd een hele klus, ik ken dit patroon al lang in mijn leven. Als ik er nu op terug kijk was mijn gewicht eigenlijk altijd in balans ook al voelde dat destijds niet zo. Als je je lichaam afwijst, ga je ermee uit verbinding én is de kans groot dat je je niet vervuld voelt en dit gaat opvullen met eten of andere zaken.

In mijn jeugd was ik altijd zeer actief ik fietste 14 km per dag, catamaran zeilen, reed praktisch elke dag paard, was altijd buiten en in de stal bezig, sjouwde me suf met hooibalen en voerzakken. Na een dag buiten had ik flink trek en genoot ik altijd van het avondeten (zowel mijn vader als moeder kon/kan heerlijk koken). In ons familiesysteem is aandacht voor een gezonde maaltijd en het bereiden ervan heel belangrijk en er daarna samen van genieten. Sterker nog, eten staat voor gezelligheid en harmonie. Niet zo gek dus dat ik dat patroon voortzet in mijn gezin, zelfs mijn partner is van beroep chef-kok, dus liefde gaat hier ook door de maag!

Maar hoe bereik je nou een gezond gewicht en niet onbelangrijk hoe hou je dat vast? Als je innerlijk jouw plek inneemt in jouw familliesysteem, en je ouders helemaal kan aannemen in de “package deal” dan wordt jij minder behoeftig, dit heeft effect op je zelfbeeld. De kans is dan groter dat je je tekorten niet gaat opvullen met eten. Het kan ook zijn dat je onbewust trouw bent aan iets of iemand in je familliesysteem waardoor het patroon zich blijft herhalen in je dagelijks leven. Een opstelling kan zichtbaar maken, waar jij (mogelijk) in diepte mee verbonden bent en waar de hefboom zit om dat te doorbreken.

Als het patroon zich maar blijft herhalen en blijft jojoën met je gewicht kan dat namelijk een aanwijzing zijn dat je iets hebt aan te kijken in je familiesysteem. Na een opstelling bleek dat ik een kindsdeel heb losgelaten. Nadat ik die volledig heb kunnen integreren, kan ik nu milder naar mijzelf kijken.

In het kader van “ practise what you preach” want, ik kijk nog steeds bij voorkeur met een schuin oog naar mijn weegschaal én met name naar de cijfers die opdoemen als ik erop ga staan.

Maar…… de realiteit is altijd het meest helend………!

Dit was stap twee, want uiteraard naast systemisch kijken is het ook van belang om een gezond eetpatroon te hebben en voldoende te bewegen. Afvallen is namelijk 80% voeding en 20% beweging, leerde ik van een vitaliteitscoach. Met de daadkracht van mijn vader en de vrouwelijke zachtheid van mijn moeder heb ik mezelf naar de sportschool gedirigeerd.

Na een fysieke check-up, kan ik met nog meer respect naar mezelf kijken. Mijn sporttrainer zei mij namelijk dat de spiermassa die ik in mijn jeugd heb opgebouwd mij tot op de dag van vandaag van dienst is. Ik blijk een hoge verbranding te hebben in rust voor een vrouw en de kracht in mijn armen en benen is bovengemiddeld.

Dus in plaats van mijn lichaam af te kraken, ben ik dankbaar voor alle “omzet’ die het al gemaakt heeft. Om tevreden en met zelfrespect in de spiegel te kunnen kijken, ga ik naast het sporten ook met mijn voeding aan de slag, mede door de opstelling voel ik NU een innerlijk motivatie om echt aan de slag te gaan.