“ Als ik loslaat én achteroverleun loopt alles in het honderd”

Deze belemmerende overtuiging kende ik zelf lange tijd maar al te goed, altijd in de startblokken om te gaan, inmiddels ken ik ook de andere kant van de medaille van kunnen leunen, rust én kunnen ontvangen. Door los te laten geef je jezelf ruimte om te voelen wat er echt toe doet. Tevens schep je de mogelijkheid om op een andere manier met een situatie om te gaan én er ontstaat ruimte dat er iets nieuws en moois kan ontstaan. Als je geen ruimte maakt voor jezelf, ontstaat steeds weer hetzelfde en verval je vaak in een patroon wat zich blijft herhalen in je dagelijks leven.

Vind jij het moeilijk om controle los te laten? En je over te geven aan wat zich aandient of sterker nog aan het niet weten?

Controle willen houden is misschien ooit nodig geweest om een bepaalde situatie door te komen toen je klein was, maar is nu je volwassen bent niet meer nodig. Loslaten wat niet van jou is levert ontspanning op in je lichaam en vaak is dit een nieuw en een onbekend gevoel dat spannend kan zijn waar je vaak van weg wil bewegen door controle te willen houden.

Als je bijvoorbeeld iets voor jezelf wil gaan doen en daarmee ogenschijnlijk anderen ‘tekort’ zal doen, omdat je voor jezelf kiest, gaat dit vaak gepaard met schuld(gevoel) dit heb je uit te houden. Vaak is het gevoel kortdurend als je naar de plek ademt in je lichaam waar je die spanning voelt, je haalt de scherpe kantjes er vanaf en bent in staat om het NU te blijven waar je kan ontspannen. Als je los laat wat niet van jou is en kan leunen, geef je (mogelijk)ook de ander ruimte om bij zijn of haar veerkracht te komen om zichzelf te mobiliseren. Hiermee gun je de ander zijn of haar plek dat geeft waardigheid aan zowel de ander als aan jezelf.

Wil jij ook ruimte maken voor jezelf? Van 3 t/m 7 juni begeleiden Margreet van Steijn en ikzelf alweer de 4e editie van de familieopstellingen retreat op Texel. Er zijn nog 3 plekken beschikbaar, voel je welkom, meer informatie en inschrijven kan via: https://elsvansteijn.nl/lezingen

Vorige
Vorige

Leven is: ‘een hand, een blik, een zoen, niet meer uitstellen, ‘t is al laat, maar doen!

Volgende
Volgende

Kan jij respectvol naar je lichaam kijken?